Έχουν περάσει οχτώ χρόνια από κείνη τη μέρα. Μέτα από είκοσι χρόνια και γύρω στα 200,000 τσιγάρα κατάφερα να το κόψω και δεν το έχω ξανακουμπήσει. Δυστυχώς μου λείπει πάρα πολύ. Πιο πολύ σαν ιδέα αλλά στην τελική η μαγεία πάντα στην ιδέα βρίσκεται. Το σχέδιο είναι να το ξαναρχίσω στα 65 με τη σύνταξη (λέμε τώρα). Το πρώτο τσιγάρο που θα κάνω θα ναι μια Μαλμποριά για το ξεμπούκωμα, μέτα θα το γυρίσω και πάλι στο καπνό για το μυστήριο ... άντε 23 χρονάκια μου μέιναν ακόμη και the party begins :)