@ λukum (το)Η εριστικότητα σχολίων και σχολιαστών επί προσωπικού, το μόνο που προκαλεί είναι πλήξη και μία ελαφρά απογοήτευση, είτε έχει στόχο εμένα, είτε έχει στόχο τρίτους. Πηγή: www.lifo.grΜ' αρέσεις γιατί πάνω απ' όλα είσαι υπεράνω, ρε μπαγάσα. Άρχοντας. Αν δεν βαριέσαι, φτιάξε ένα dry martini και για μένα κι έρχομαι. Και που 'σαι, με Noilly Prat και δύο ελιές, έτσι; Και βάλε πρώτα το ποτήρι στην κατάψυξη για λίγο. Ξέρεις εσύ. Πούρα θα φέρω εγώ...Στα σοβαρά τώρα, που την είδες την εριστικότητα; Ειρωνεία ναι, αλλά εριστικότητα; Αυτά που λες είναι "άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε". Ή αλλιώς, στρίβειν δια της υπεκφυγής. Δήθεν ανωτερότητα και έπαρση, αυτό βγάζεις προς τα έξω με αυτό σου το σχόλιο. Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσει κανείς την έπαρση κάποιου είναι είτε να τον αγνοήσει, είτε ο χλευασμός και η ειρωνεία. Μία συμβουλή: αν δεν θέλεις (ή δεν αντέχεις) να σχολιάζονται αυτά που λες (προσπαθώντας σχεδόν πάντα να στρέψεις αλλού την συζήτηση) σε ένα δημόσιο μέσον στο οποίο όλοι σχολιάζουμε και σχολιαζόμαστε, λέγε τα στον καθρέφτη σου. Επίσης, μερικές φορές αυτά που εμμονικά λες κατ' επανάληψη και σε κάθε (ακόμα και άσχετη) ευκαιρία τσουβαλιάζοντας ασύστολα, ακόμα κι αν δεν τα λες με έπαρση, μόνο με ειρωνεία μπορεί να τα αντιμετωπίσει κανείς. Εσύ το προκαλείς αυτό. Μόνος σου...