εδώ στη γειτονιά μου υπάρχει ένας Κύριος, ο όποιος μετά το μεγάλο ξέσπασμα της κρίσης το 2009 έχασε σπίτι-λεφτά και ζεί άστεγος.Η οικογένειά του (αδέλφια) τον εγκατέλειψαν αβοήθητο.Αρχικά έμενε στην είσοδο της πολυκατοικίας του με ένα καρότσι απο το σούπερ μάρκετ με λίγα πράγματα και ένα ράδιο. Φέτος μετακόμισε στην πλατεία σε αντίσκηνο. Τον βοηθάμε είτε με φαγητο ή χρήματα (ελάχιστα δυστυχώς δεν έχουμε). Λοιπόν, πιο ευγενικό και καλό άνθρωπο δύσκολα παίζει να έχω ξαναδεί. Χαμογελαστός πάντα είτε με κρύο ή βροχή.. με τα αδεσποτα σκυλάκια εκεί. Μακάρι να μπορούσα να βοηθήσω πιο πολύ. Παιδιά να κοιτάτε τριγύρω σας όταν περπατάτε. Αυτοί οι άνθρωποι που κοιμούνται στου δρόμους και στα σοκάκια της Αθήνας μας θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα οι γονείς μας. Ποτέ δε ξέρεις τι σου ξημερώνει. Βοηθάτε για να λάβετε βοήθεια στο μέλλον.Και δώστε κάτι, ρούχα, φαγητό,2ευρώ.. ό,τι είναι βοήθεια...