#4 Α, μπα θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω εν μέρει μαζί σου, για το κλείσιμο της απάντησης. Βασικά και εσύ η ίδια το έχεις πει, το να κάνεις παιδιά ποτέ δεν είναι αυτονόητο. Όπως κάποιοι/ες έχουν πολύ έντονο το φίλτρο (ω πίστεψέ με, έχω κι αν έχω γνωρίσει "γεννημένους πατεράδες"!), & είναι ικανοί να κάνουν παιδί με τον/την οποιοδήποτε (αν πλησιάζει η "ώρα τους" χωρίς να έχουν βρει τον/ην ιδανικό/η), όπως κάποιοι μπορούν να φανταστούν την τεκνοποίηση αποκλειστικά ως επιστέγασμα μια ουσιαστικής, συντροφικής σχέσης, υπάρχουν και αυτοί/ές που ποτέ δε νιώθουν αυτήν την ανάγκη, ακόμη & όταν γνωρίζουν τον απόλυτο έρωτα.Από αυτή την άποψη, δεν είναι και κακό η "25ετής" να μάθει εάν ο φίλος της ανήκει στην δεύτερη ή την τρίτη κατηγορία. Χωρίς πίεση & deadlines φυσικά. Δεν μπορεί άλλωστε να γνωρίζει αν θα είναι καν μαζί του χρόνου. Απλώς να ξέρει πώς σκέφτεται γενικά. Όπως πχ. αν κάποιος θέλει οπωσδήποτε στο ορατό μέλλον να μετακομίσει στην επαρχία, δεν βλάπτει να ξέρει εάν το άτομο με το οποίο βρίσκεται σε σοβαρή σχέση είναι ορκισμένο παιδί της πόλης.