Κλαψ, λυγμ, ξανακλαψ και ξαναλυγμ."...ολική καταστροφή αρκετών χιλιάδων στρεμμάτων..." Σιγά ρε μεγάλε μην κατέστρεψαν 300 γουρούνια όλη την Στερεά Ελλάδα."...Χωράφια καλαμποκιού καθώς και ηλίανθου έχουν καταστραφεί ολοσχερώς ... με τους αγρότες να βλέπουν τους κόπους μιας ολόκληρης χρονιάς να πηγαίνουν χαμένοι..."Και δωστου κλάμα η κυρία. Πολλά λυγμ. Οι κόποι μιας χρονιάς και δεν συμμαζεύεται.Σαφώς και πρόκειται για αποζημιώσεις. Οι καλλιέργειες και οι ποσότητες που παράγουν οι γεωργοί, φουσκώνουν εντελώς απότομα όταν πρόκειται να πάρουν επιδοτήσεις και αποζημιώσεις. Ξεφουσκώνουν το ίδιο απότομα, όταν πρόκειται να φορολογηθούν.Μια πρόταση: Να πάρουν αποζημιώσεις, αλλά πάνω στην βάση του πόσα κιλά παραγωγής δήλωσαν στην Εφορία τα τελευταία 3 χρόνια.Πέρα από τις αποζημιώσεις (που θα δοθούν πλουσιοπάροχα, αφού διανύουμε προεκλογική περίοδο), το πρόβλημα παραμένει και θα παραμένει. Δημιουργία προβλήματος σε 6 βήματα:Βήμα πρώτο: Βιάζουμε την Φύση, κατασκευάζοντας γουρούνια με ψηλούς ρυθμούς αναπαραγωγής (φυσική τροφή το κρέας μάγκες, μμμμμμ, όλα φυσικότατα είναι, η Φύση σας μάρανε). Όλα γίνονται για την κονόμα.Βήμα δεύτερο: Εντατικοποιούμε τις καλλιέργειες, χρησιμοποιώντας μονοκαλλιέργειες και γενετικά τροποποιημένους ΚΛΩΝΟΥΣ (έχετε θερμά χαιρετίσματα από την Μοσαντο). Ισοπεδώνουμε και "βουλιάζουμε" κάθε σπιθαμή γης με λιπάσματα και φυτοφάρμακα.Το οικοσύστημα; Ποιός το χέζει το οικοσύστημα; Εδώ έχουμε ΛΕΦΤΑ, ΦΡΑΓΚΑ, ΚΟΝΟΜΑ. Σιγά μην ασχοληθούμε με το οικοσύστημα.Βήμα τρίτο: Ξαμολάμε τον κάθε άσχετο με ένα ντουφέκι σε κάθε ραχούλα, και του δίνουμε το ελεύθερο να ντουφεκίσει ότι πετάει και ότι περπατάει. Αυτό το ονομάζουμε κυνήγι. Οικοσύστημα είπατε; Τι είναι αυτό;Βήμα τέταρτο: Η Φύση αντιδράει με τρόπο που δεν είχαμε προβλέψει και δεν μας αρέσει. Αγρια γουρούνια ζευγαρώνουν με τα εξελιγμένα από το βήμα 1 πιο πάνω, προσαρμόζονται στο βιασμένο, καταπατημένο, ξεκοιλιασμένο περιβάλλον που εμείς φτιάξαμε (με ύψιστο Θεό την κονόμα) και μπαίνουν στα καλαμποκοχώραφα.Βήμα πέμπτο: Προσπαθούμε να κάνουμε διαχείρηση του χάους που δημιουργήσαμε, με ακόμα περισσότερους τόνους βλακείας: Δίνοντας το ελεύθερο στους βαριά κομπλεξικούς να ντουφεκίσουν ακόμα περισσότερα ζώα.Διπλασιάζουμε την "κάρπωση" (η λέξη και μόνο είναι σκατόψυχη) των κυνηγών, το πρόβλημα ΔΕΝ λύνεται (ω, τι έκπληξη), πέφτουμε από τα ροζ σύννεφα, και ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ τα ίδια. Αν αυτό δεν είναι ογκολιθική βλακεία, τότε ποιό; Βήμα έκτο: Αφού όλες οι προσπάθειες αποτύχουν, μιας πιάνει πηλάλα και τρεχαλητό. Αφού με το κυνήγι της κονόμας τα έχουμε κάνει όλα γύρω μας σαν τα μούτρα μας, μας πιάνει η απελπισία.Φύσικά κάνουμε το πιό εύκολο και βολικό: Ζητάμε αποζημιώσεις από το κράτος. Και δώστου κλαψ και δώστου λυγμ για τις "περιουσίες που καταστράφηκαν και τους κόπους που πήγαν χαμένοι".Πρόβλεψη: Οι κομπλεξικοί ανίκανοι θα θερίσουν όλα τα γουρούνια της περιοχής και θα εμφανιστεί κάποιο άλλο πρόβλημα, το οποίο ούτε που φαντάζονται. Τα γουρούνια είναι μέρος του οικοσυστήματος. Η εξαφάνιση τους θα ευνοήσει κάποιο έντομο, κάποιον ιο, κάποια άλλη διαταραχή.Και πάλι θα ζητάνε αποζημιώσεις, και πάλι θα ψεκάζουν ότι κινείται και πάλι θα ντουφεκάνε στον βρόντο. Λύση (για αυτιά ντουβαριών, που ούτε θέλουν ούτε μπορούν να ακούσουν):Περιορίστε την κονόμα, περιορίστε την υπερεντατική καλλιέργεια, δώστε χώρο στα γουρούνια και στα άλλα ζώα να ζήσουν όσο γίνεται πιο φυσικά σε δική τους περιοχή. Δεν έρχονται στα χωράφια σας επειδή τα έπιασε η επιθυμία να δουν τις φάτσες σας. Έρχονται γιατί τους έχετε καταστρέψει κάθε άλλη δυνατότητα να ζήσουν αλλού. Και όσο και να τα ντουφεκάτε, δεν θα σταματήσουν ποτέ να έρχονται στα χωράφια σας, γιατί δεν υπάρχει κάπου άλλου να πάνε. Τους έχετε αφαιρέσει κάθε εναλλακτική.Η καθολική απαγόρευση του κυνηγιού επιβάλλεται, για να μπορέσει να υπάρξει ένα άλλο μέρος κατάλληλο για τα ζώα.Αλλά σιγά μην ακούσουν τα ντουβάρια.
