#2 Ψευδοδιλήμματα, αγαπητή Αrtemis. Προσπερνώντας την περιγραφή που επιχειρείς για το χαρακτήρα σου, από την οποία εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ να βγάλω άκρη - να αποκτήσω δηλαδή μια καθαρή έστω και γενική εικόνα -, λόγω των μεγάλων αντιφάσεων, θα σταθώ σε τρία σημεία : 1) Aν η αληθινή σου επιθυμία είναι να μοιραστείς τη ζωή σου μ' αυτόν τον άνθρωπο, αυτό μαθαίνεται - ακόμα κι αν τώρα δεν ξέρεις πώς και πιθανώς η διαδικασία σου φαίνεται βουνό. Ο τρόπος με τον οποίον μαθαίνεται είναι, πρωτίστως, η πράξη του, η εξάσκησή της και η αλληλεπίδραση με τον σύντροφό σου μέσα στο πλαίσιο της σχέσης σας.2) Αφού φοβάσαι ότι ο άνθρωπός σου στο μέλλον δε θα σε καταλαβαίνει, μάλλον πρέπει να το ερευνήσεις. Πόση βάση έχει ο φόβος σου αντλώντας από το παρελθόν σας και το παρόν; Ποιά είναι τα σημάδια που σε προκαλούν να το βλέπεις ως σοβαρή πιθανότητα; Διαβλέπεις αντινομίες ανάμεσά σας που ακόμα δεν έχετε γεφυρώσει και θα είναι ένα μεγάλο ρίσκο να προχωρήσετε με ανοιχτά και ανεπίλυτα θέματα σε ένα επόμενο επίπεδο σχέσης πιο βαθύ και πιο δύσκολο; Κάτι άλλο συγκεκριμένο που ακόμα δεν έχετε διευθετήσει μεταξύ σας; Το γενικό ρίσκο και ένας γενικός φόβος, όπως μοιάζει να τα περιγράφεις, από μόνα τους δε λένε τίποτα. Πχ. Ρίσκο είναι και να βγεις από το σπίτι σου αύριο το πρωί μην τυχόν και σε σκοτώσει ένα διερχόμενο όχημα. Αλλά θα βγεις, γιατί δεν υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ή αποδείξεις ότι θα συμβεί, έτσι ώστε να συντρέχει λόγος να ανησυχείς ιδιαίτερα για μια τέτοια έκβαση αυτής της κίνησης, παρότι θεωρητικά πιθανή.Την ίδια ακριβώς μέθοδο ακολουθείς για να διερευνήσεις τη σοβαρότητα και το βαθμό ρεαλισμού και όλων των υπόλοιπων φόβων σου που παραθέτεις. 3) Tην ανεξαρτησία σου τη σχεδιάζεις και τη χρωματίζεις εσύ. Δώσ' της όποια απόχρωση, ύφος, σχήμα, περιεχόμενο και αξία νιώθεις και πιστεύεις ότι σου ταιριάζουν καλύτερα. Δεν αποτελεί ίδιο πράγμα για όλους· ο καθένας την ορίζει διαφορετικά για τον εαυτό του και τη γουστάρει με διαφορετικό τρόπο. Και δεν είναι υποχρεωμένος να δώσει λογαριασμό σε κανέναν γι' αυτό. Υπάρχει ευτυχώς ένα πλήθος εκδοχών και παραλλαγών της. Διαλέγεις όποια σου κάνει ή δημιουργείς από την αρχή τη δική σου.Εφόσον αυτή διαδραματίζει τόσο καίριο και δραματικό ρόλο στη ζωή σου και αυτό ακριβώς είναι που επιθυμείς και καθώς διαφαίνεται θέτεις ως προτεραιότητα, βρες πρώτα και αποφάσισε ποιό περιεχόμενο, σχήμα, χρώμα αναζητάς να της προσδώσεις (που σημαίνει πόσες και ποιές δυνατότητες θα σου επιτρέπει/προσφέρει, ποιά θα είναι τα όριά της, από τί θα καθορίζονται/προσδιορίζονται κλπ.), ρίξε τα θεμέλιά της και χτίσ' την, ανάλογα, κατά το δοκούν. Έπειτα, αν ο (κάθε) επίδοξος ή ήδη υπάρχων σύντροφός σου αφενός χωράει σ' αυτήν και αφετέρου ταιριάζει, εναρμονίζεται μ' αυτήν - και εσύ αντίστοιχα στην/με τη δική του -, όλα καλά. Αλλιώς, τραβάς το δρόμο σου και εκείνος το δικό του. Ή, βέβαια, αν το νιώσεις, επαναπροσδιορίζεις τότε τις προτεραιότητες και τις ανάγκες σου.Tα ίδια ακριβώς, από το αντίθετο άκρο, ισχύουν για τη ρουτίνα και την αποφυγή της. ΕΣΥ καθορίζεις τις ποιότητες και τις ιδιότητές της ζωής σου ΠΑΝΤΑ, στο μέτρο που οι εξωτερικές και πρακτικές της συνθήκες σου το επιτρέπουν (ή... και όχι (!!) και τις υπερβαίνεις/παραβιάζεις - αλλά, ακόμα και σ' αυτήν την περίπτωση, αυτό το τεράστιο και παράτολμο άλμα εσύ αποφασίζεις αν τελικά θα το κάνεις).
