#7, όταν πρωτοδιάβασα την μαντάμ Μποβαρύ, εκνευρίστηκα αφάνταστα με την ηρωίδα. Ήθελα να την έχω μπροστά μου να της δώσω δύο μπάτσες! Το βιβλίο τριγυρνούσε συνεχώς στο μυαλό μου, προσπαθούσα να την κατανοήσω τουλάχιστον-όχι να την αποδεχτώ.Το ξαναδιάβασα. Και το ξαναδιάβασα. Προσπάθησα να εμβαθύνω. Και είναι πια ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία.
