#3 Δεν έχω και τις καλύτερες αναμνήσεις από το σχολείο, σίγουρα γίνονταν διακρίσεις και υπήρχαν λιγούρηδες καθηγητές ή να πω καλύτερα παιδόφιλοι. Ακόμα και στα 18 κάποιες κοπέλες έμαθα αργότερα πως πήραν ένα απολυτήριο λυκείου στην δέσμη επειδή 'προσφέρθηκαν'. Κάτι το οποίο θεωρώ τραγικό γιατί στην σχολή τους αργότερα έκαναν το ίδιο. Αργότερα εργάστηκα σε ένα γραφείο όπου το αφεντικό ήταν και καθηγητής ΤΕΙ. Ήταν πολύ δύσκολο να περάσει κανείς το μάθημα του, άφηνε όμως ένα παραθυράκι ανοιχτό για κάθε ενδεχόμενο........ σε κλειστό κύκλο μάλιστα δεν το έκρυβε ότι του προσφέρονταν. Εμ, τι άλλο θα μπορούσαν να έκαμναν οι κοπέλες αυτές από το να στρώνονταν κανονικά για διάβασμα;Θυμήθηκα και μια αλκοολική καθηγήτρια, αλλά ποτέ δεν είχε επιπτώσεις στο μάθημα της. Μόνο που ήταν λίγο νευρικιά και μια φορά θυμάμαι δεν μπορούσε να βάλει το κλειδί στη κλειδαριά γιατί έτρεμε το χέρι της, ώσπου έδωσε το κλειδί σε έναν συμμαθητή να ξεκλειδώσει την πόρτα.Σίγουρα δεν ήταν ιδανικές όλες οι συνθήκες αλλά τέτοιες ακραιότητες επανειλημμένα, χωρίς να γίνεται καθόλου μάθημα ήταν σχεδόν αδύνατο. Είχα όμως και πολύ καλούς εκπαιδευτές και θυμάμαι που μας προέτρεπαν και ενθάρρυναν να αποκομίσουμε/αφομοιώσουμε τα καλύτερα από τις δύο κουλτούρες που ζούσαμε σαν Έλληνες μαθητές στο εξωτερικό.
