Μάλιστα. Κλείνουμε έναν δρόμο με.. πανιά, βροντοφωνάζουμε, ακούγουνται μέταλλα να χτυπάνε μεταξύ τους καταλήγοντας σε γδούπους στο ανθρώπινο σώμα και κραυγές. Στο τέλος, σκουπίζουμε τα αίματα στο δρόμο με μπόλικο νερό και σαπούνι (στην καλύτερη) και βάζουμε μπόλικο Betadine στους τραυματίες. Του λές ένα "μπράβο Χασάν άξιος", και τον χτυπάς φιλικά στην πλάτη (με την ανάλογη γκριμάτσα από πλευράς του). Δεν έχω θέμα στην όψη του αίματος ή τραυματισμών-σπασμένων άκρων αλλά είμαστε στην Ευρώπη του 2014, ούτε στον Μεσαίωνα, ούτε σε Μουσουλμανική χώρα. Αυτή είναι ή άποψη μου κύριοι.