Τί να πω σχετικά με το θέμα των διατροφικών διαταραχών, μάστιγα σωστή μεταξύ των κοριτσιών!Παραβιάζω την αρχή Lenfou ίσως, αλλά επειδή με άγγιξε βαθιά το πρόβλημα θέλω να το πω, να βγει από μέσα μου: Ως φοιτήτρια συγκατοικούσα με μια κοπέλα, η οποία, αφού πέρασε μία ερωτική απογοήτευση, θεώρησε σωστό να "αυτοτιμωρηθεί" (να "ανανεωθεί" κατά τη δική της άποψη) τρώγοντας επί μήνες σαν σπουργίτι. Το αποτέλεσμα; Έχασε την περίοδό της, ζάρωσε το δέρμα της και έπεσαν τα μαλλιά της, εν ολίγοις κατάντησε σκιά του παλιού εαυτού της. Σοκαριστικό να βλέπεις μια κοπέλα -που δεν της έλειπε αντικειμενικά τίποτα- να λιώνει έτσι μπροστά στα μάτια σου και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη δική της συναίνεση. Τελικά, η κοπέλα συνήλθε κάποια στιγμή αλλά δυστυχώς της έμειναν κάποια ορμονικά και γυναικολογικά προβλήματα από την περίοδο αυτή- και αναρωτιέμαι: ΓΙΑΤΙ; Αυτό λοιπόν είναι ΟΜΟΡΦΙΑ; Αυτό είναι ΥΓΕΙΑ; Αυτό είναι ΖΩΗ; Πονάω μόνο που το σκέφτομαι.Με σκέτα μαρουλόφιλα τρέφονται μόνο τα κουνέλια, άντε και η Τζέσικα Ράμπιτ (λόγω επωνύμου). Επειδή όμως δεν είμαστε κουνέλια ή καρτούν αλλά άνθρωποι, πρέπει να τρεφόμαστε σωστά και να μην προβάλλουμε τις ανασφάλειές μας στο περιεχόμενο του πιάτου μας.Και ναι, χρειάζεται επειγόντως η συνδρομή ειδικών (διατροφολόγων και ψυχολόγων) για την αντιμετώπιση του προβλήματος, ο,τι δήποτε άλλο μπορεί να αποβεί μοιραίο.Αυτά.