Φυσικά και τα διάβασα. Απλά δεν πιστεύω πως μέσα από την αντιμετώπισή τους θα έρθει η λύση στο πρόβλημά της. Οι γονείς είναι άνθρωποι που αγαπάνε (συνήθως) τα παιδιά τους και θέλουν το καλό τους, όμως άλλο τόσο είναι κοινοί θνητοί με τις ατέλειες και τα λάθη τους. Η κοπέλα δεν αμφισβητεί την αγάπη του πατέρα της, στέκεται όμως στα λανθασμένα κίνητρα που προσπαθεί ο γονιός της να της εμφυσήσει, αντί να ασχοληθεί με αυτό που και η ίδια βλέπει, το ¨θα μου κάνει καλό να αδυνατίσω". Δείχνει να χρησιμοποιεί τις λανθασμένες αισθητικές προεκτάσεις που δίνει το άμεσο περιβάλλον της στο θέμα της παχυσαρκίας ως αντικίνητρο για να μην βοηθήσει τον εαυτό της. Σαν να αυτοχαστουκίζεται. Κι από την άλλη, ακούγονται απόψεις ότι ο αριθμός των κιλών είναι θέμα γούστου, λες και είναι ταμπού να εκστομίσουμε ότι η παχυσαρκία είναι νόσος (που είναι).