οκ εχουμε να καλυψουμε μεγαλα κενα ως χωρα και νοοτροπια αλλα το θεμα, οπως ειχε τεθει στον βεσπασιανο, ξανατιθεται σήμερα σιγα σιγα συνολικά στην Δύση: η αυτοματοποιηση και η ρομποτοποιηση πολλων λειτουργιων δεν εγγυαται σημερα οπως παλια την ύπαρξη ενναλακτικών δουλειών ή απασχόλησης, σε αντιθεση με την βιομηχανικη επανασταση. Και αυτο γιατι οι εργασίες που απαιτουνται σε αυτο το μέλλον δεν πληρωνονται αλλα γίνονται ... εθελοντικα(!) απο ολους μας , πχ το data feed πολύτιμων για google facebook δεδομενων, για τα οποία ομως δεν πληρωνομαστε τίποτα. Ολόκληροι τομεις της ζωής και της οικονομικης δραστηριοτητας φαινεται να εχουν το μελλον της μουσικης βιομηχανιας χωρις να γενιέται πλουτος που να μπορει να διαχυθεί, πέρα απο την κορυφη της πυραμίδας. Αυτά δεν τα λέω εγώ, (και δεν θα σας τα πει και ο οποιοσδήποτε "εκσυγχρονιστής" που σκέφτεται με όρους που ειναι ήδη ξεπερασμένοι) αλλα ειναι ο προβληματισμος ανθρώπων όπως πχ του Jaron Lanier, πρωτοπορου του Virtual Reality και που θέτε τα παραπανω ερωτήματα. Η σκέψη του ειναι μη συμβατικη και απελπιστικά (για το επίπεδο του δημοσιου διαλογου στην Ελλάδα) σύγχρονη.http://www.theguardian.com/books/2013/feb/27/who-owns-future-lanier-reviewΟΚ για το σήμερα εχουμε να κα΄νουμε πολλά στην κατευθυνση του άρθρου, για το αυριο ομως ας διαβασουμε και ας δουμε που παει ετσι και αλλοιως το πράγμα.