Κάνε κι εσύ υπομονή δυο χρόνια... (μπορείς να με βρίσεις τώρα :)). Και όταν θα σου επιτρέπει η πραγματικότητα, θα δεις τι θα κάνεις, θεωρώντας δεδομένο ότι θα ρίξεις (ενίοτε κατά πολύ) τον πήχη των απαιτήσεων διαμονής.Κατά τ' άλλα καλά τα λέει η Νάγια.ΥΓ: "4 χρόνια ανεξαρτησίας" εννοείς τις σπουδές σου; Αν σε χρηματοδοτούσαν οι γονείς σου, έστω και λίγο, δεν ήταν ακριβώς ανεξαρτησία, εδώ που τα λέμε. Όχι τίποτα, μην τα μεγαλοποιείς στο μυαλό σου βασικά...