Επομένως, δεν έχουμε κινηματογράφο (πέρα από ένα πολύ συγκεκριμένο παρεάκι που κάνει συγκεκριμένα πράγματα) και ψάχνουμε να βρούμε το λόγο. Και αυτό φαίνεται να είναι κάπως σύνθετο, γιατί για να κάνει κάποιος μια ταινία χρειάζονται σκηνοθέτες ηθοποιοί, σεναριογράφοι, πολλά λεφτά, οπερατέρ, κτλ κτλ. Άντε να βρεις τι πάει στραβά. Πεζογραφία γιατί όμως δεν έχουμε; Νεοελληνική ποίηση υπάρχει και είναι πάρα πολύ καλή (Ελύτης, Καβάφης, Σικελιανός, Σεφέρης, Εμπειρίκος, Εγγονόπουλος...). Διήγημα έχουμε επίσης πάρα πολύ αξιόλογο (Παπαδιαμάντης, Ροΐδης, Βουτυράς). Το ελληνικό μυθιστόρημα όμως είναι για κλάματα. Το (μέτριο) Κιβώτιο, το στυλιστικά-καλό-αλλά-μέχρι-εκεί Και με το Φως του Λύκου Επανέρχονται... και πέραν τούτων ουδέν.
