Γουστάρουμε την πόλωση γιατί έτσι βαφτίζουμε "τον άλλο" ακραίο. Νομίζουμε ότι τον βγάζουμε από τη μέση. Αλλά η θεωρία των δύο άκρων μας τρομάζει. Γιατί τότε πρέπει να μπούμε κι εμείς σε ένα άκρο.Μα δεν είναι οι μολότοφ, το ξύλο σε μετανάστες, η συνεχής εκτράχυνση και η αποδοχή της βίας έναντι και του δημόσιου χώρου και λόγου μορφές μεσότητας; Ποιος είναι ακραίος; (Αυτή η παράγραφος είναι ειρωνική).Αν στους επίσημους βρίζουν μάνες, στη Θ13 θα σφάζονται. Έτσι πάνε αυτά. Αν όσοι γράφουν δημοσίως κι επωνύμως έχουν ευτελίσει τον δημόσιο λόγο σε κοκορομαχία τότε οι πολιτικές νεολαίες θα κοπανιούνται με καδρόνια.Όποιος βάζει λιθαράκι στο ντουβάρι της χυδαιότητας έχει μερίδιο ευθύνης. Και περισσότερο αυτοί που μετέχουν στα δημόσια πράγματα. Πολιτικοί και δημοσιογράφοι κυρίως.
