Αγαπητή FrannyΕγώ το βλέπω ανάποδα, πως επειδή υπάρχουν ομόηχες λέξεις δημιουργούνται προυοθέσεις για λάθη και ανορθογραφίες. Αν σήμερα σχεδίαζε κάποιος μια γλώσσα από την αρχή, πόσες πιθανότητες πιστεύετε θα υπήρχαν να πει: "Καλή ιδέα είναι να βάλω στην γλώσσα που φτιάχνω λέξεις που να ακούγονται το ίδιο αλλά να γράφονται διαφορετικά και να σημαίνουν τελείως άσχετα πράγματα";Επίσης δεν θα χαθεί λόγω βαρεμάρας. Η αλλαγή δεν προτείνεται για να ξεπεράσουμε το πρόβλημα της βαρεμάρας. Προτείνεται για να γίνει Ελληνική ορθογραφία λογικότερη, λειτουργικότερη, ευκολότερη να διδαχθεί και να εξελιχθεί σε ένα εργαλείο που θα μας βοηθάει αντί να μας δυσκολεύει. Αν είχες ένα Γαλλικό κλειδί που θα έπρεπε για να το χρησιμοποιήσει ένα παιδί πρέπει να του κάνεις 1 βδομάδα μαθήματα και ένα άλλο που λειτουργούσε σαν φυσική προέκταση του σώματος του και μόνο του αντιλαμβανόταν φυσικά την χρήση του κλειδιού, ποιο θα διάλεγες να του δώσεις ; (Ο μάστορας βέβαια που χρόνια χρησιμοποιεί το δύσκολο κλειδί και ξέρει τα χούγια του θα τσινήσει για την αλλαγή).