Για τον άνθρωπο που δηλώνει άθεος ένα εικόνισμα θα έπρεπε να είναι ένα απλό διακοσμητικό κάδρο. Πολύ παντιέρα για το τίποτα. Αν εγώ μεσα στο φως της αλήθειας βρίσκω τον Θεό και κάποιος άλλος μέσα στο φως της αλήθειας διαπιστωνει την παντελή απουσία του, είμαστε και οι δυο χαρούμενοι μέσα στα πιστευω μας. Η ελληνική πραγματικότητα πρέπει να προσαρμοστεί στην παρουσία και στις ανάγκες και άλλων δογμάτων και θρησκευμάτων. Αλλα η αθεΐα δεν έχει λειτουργικές ανάγκες, το δικαίωμα στην αθεΐα το δίνει καποιος στον εαυτό του, δεν πιστεύει, πάει και και τελείωσε. Τόσο απλό. Πολύ παντιέρα για το τίποτα.