Είχα δεσμό κάποια χρόνια με μία συμφοιτήτριά μου που ήταν από την Αλβανία. Ένα μοναδικό πλασματάκι που ήλθε στην Ελλάδα 2 ετών. Δημοτικό-γυμνάσιο-λύκειο-πανεπιστήμιο στην Ελλάδα. Αλβανικά καταλάβαινε αλλά δεν τα μιλούσε καλά. Μου έλεγε ότι στην Αλβανία την αποκαλούν βρωμοελληνίδα και στην Ελλάδα βρωμοαλβανίδα. Το διαπίστωσα εξ' ιδίοις όμμασι όταν πήγαμε παρέα στην Αλβανία από δική μου παρότρυνση για να μάθουμε τις ρίζες της και που γεννήθηκε. Προσπαθούσα να καταλάβω την ψυχολογία της. Πώς να ένιωθε που πουθενά δεν έβρισκε να ανήκει; Όταν έψαχνε να βρει δουλειά, η πρώτη ερώτηση ήταν, από που είναι. Όταν απαντούσε από Αλβανία, δεν ακολουθούσε η δεύτερη ερώτηση και το ραντεβού. Της έλεγα να μην λέει την καταγωγή της μέχρι να πιάσει δουλειά κι έπειτα, αφού διαπίστωναν την εξαιρετική της μόρφωση και απόδοση, να τους το σέρβιρε όσο πιο γλυκά γινόταν. Ποτέ της δεν το έκανε αν και έμπαινε συχνά στον πειρασμό. Εγώ κι εκείνη μπορούμε να καταλάβουμε την Φουρέιρα. Όπως και τον Πύρρο Δήμα που αναγκάστηκε να το κρύψει. Λυπάμαι βαθιά για ένα σημαντικό πλήθος Ελλήνων. Τυχαίνει να είμαι κι εγώ από αυτή την όμορφη χώρα, την Ελλάδα, αλλά ποσώς με ενδιαφέρει πλέον, με όσα έχω δει τόσα χρόνια. Πριν την γνωρίσω, έλεγα κι εγώ την γνωστή ανοησία: "άντε ρε αλβανέ". Από αυτή μου την εμπειρία έμαθα πολλά. Προπαντώς να είμαι άνθρωπος, όσο γίνεται... Ευτυχώς δεν προχώρησα στο "άντε ρε πακιστανέ". Τώρα ξέρω ότι είμαστε όλοι άνθρωποι. Και να σκεφτείς ότι δεν είμαι καθόλου υπέρ των εξυπνάδων που ακούω περί ανοίγματος των συνόρων και ότι η εγκληματικότητα δεν σχετίζεται με την αθρόα και ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Είναι τελείως λάθος για εμένα παρόμοιες αντιλήψεις. Όλοι μπορούμε να ζήσουμε μαζί, ΜΟΝΟ αν θέλουμε. Όχι με τον τσαμπουκά και με τόσο εγκληματική προχειρότητα για να εισπράττει η κυβέρνηση και να ψηφοθηρεί η εκάστοτε ψευτοαριστερή αντιπολίτευση - εις βάρος πάντοτε των πραγματικά αθώων μεταναστών και των αθώων Ελλήνων από τους εγκληματίες που εισάγουμε τόσο ανεξέλεγκτα.