#4Μία εύκολη και φθηνή λύση είναι να δεις τα προγράμματα του δήμου για την τρίτη ηλικία (ΚΑΠΗ, λέσχες φιλίας κλπ.). Μπορεί να την ενδιαφέρει κάτι από εκεί ή να πηγαίνουν ήδη γνωστές της. Επίσης σε αυτούς τους χώρους συνήθως παρέχεται και ψυχολογική υποστήριξη.Ίσως ακόμη θα μπορούσες να ζητήσεις από κάποιον κοινό έμπιστο, συγγενή ή οικογενειακό φίλο, να της μιλήσει για την απομόνωσή της ή την απελπισία της, μήπως και την ταρακουνήσει λίγο. Με κάποιον τρόπο, τους πιο "ξένους" τους ακούνε περισσότερο (αυτό από προσωπική εμπειρία).Φυσικά και λατρεύεις τη μητέρα σου. Λογικό είναι να στεναχωριέσαι με όλα αυτά. Και το ντάντεμα όμως θέλει όρια.