Όσο διαβάζω άρθρα σαν αυτό τόσο δεν πρόκειται να ψηφίσω κόμματα σαν το Ποτάμι, την Δημιουργία Ξανά και την Δράση. Δυστυχώς απευθύνονται σε ανθρώπους εκτός τόπου και χρόνου και πλούσιους για τους οποίους η μόνη περηφάνια είναι να γίνει η Ελλάδα «ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος» ώστε μες στο ψώνιο τους να ξέρουν ότι είναι πολίτες ενός τέτοιου κράτους κι όχι ενός φτωχού· θέλουν να επεκτείνουν την ωραιότητα εντός της οποίας ζουν και στην φήμη της χώρας τους για να περηφανεύονται και γι' αυτήν όταν κάνουν σκι στην Ελβετία.Όντως, να γίνει η Ελλάδα ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος είναι ό,τι της αρμόζει, αλλά αυτοί δεν έχουν ιδέα πώς μπορεί αυτό και πρέπει να γίνει· παπαγαλίζουν ό,τι ακούνε από εδώ κι από 'κει για μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις και ακόμα χειρότερα για νομιμότητα, ηρεμία και τάξη. Τι ισχύει, λένε, στην Δανία, την Σουηδία, κλπ., ας γίνει έτσι και στην Ελλάδα ξεκινώντας από εδώ που φτάσαμε. Θα γίνουμε Δανία απλά και μόνο δια της νομιμότητας, της τάξης, της ηρεμίας, της νέας αστικής τάξης και των μεταρρυθμίσεων. Και τότε θα είμαστε περήφανοι που θα είμαστε πολίτες της Ελλάδας.Όμως στην Δανία και την Σουηδία είναι δημόσιο ό,τι εδώ τώρα ξεπουλιέται. Τα μαγαζιά δεν ανοίγουν όποια Κυριακή θέλουν και τα εργασιακά δικαιώματα—ενώ εδώ όλο και καταργούνται—εκεί είναι απαραβίαστα. Εν συντομία, εκεί το κοινωνικό κράτος είναι ισχυρότατο ενώ εδώ διαλύεται.Πώς λοιπόν θα ξεκινήσουμε από εδώ που είμαστε με τάξη και νομιμότητα όταν το κοινωνικό κράτος διαλύεται; Φυσικά θα σου πουν οι φιλελεύθεροι με την νέα αστική τάξη γεμάτη με νέους, ορεξάτους και αδιάφθορους επιχειρηματίες που θα παράγουν τόσο κέρδος ώστε να αυξήσουν το ΑΕΠ, θα μειώσουν την ανεργία, θα σώσουν τα ταμεία, και φορολογούμενοι λίγο, αλλά χωρίς καθόλου φοροδιαφυγή, θα ανταποδίδουν τους φόρους στους φτωχούς και τους μεσαίους.Αυτό λοιπόν δεν πρόκειται να γίνει διότι ξεκινώντας από εδώ με τους νόμους και τους μισθούς που τώρα υπάρχουν και, αν τύχει και έρθουν επιχειρηματίες, η Ελλάδα θα γίνει Παραγουάη, το χειρότερο είδος καπιταλισμού.Και πώς έφτασαν οι φιλελεύθεροι να είναι—αν και συχνά ασυνείδητα—εναντίον του κοινωνικού κράτους; Από την πλύση εγκεφάλου του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, που όταν εξαιτίας της διαπλοκής και διαφθοράς τους το κοινωνικό κράτος διαλυόταν, δεν κατηγορούσαν τους εαυτούς τους αλλά την ίδια την ιδέα του κοινωνικού κράτους.