Αν εξαιρέσουμε ότι:α)Παντρευόμαστε αργά γιατί-πρέπει να σπουδάσουμε-πρέπει να αποκατασταθούμε πρώτα επαγγελματικα-πρέπει να "ζήσουμε λίγο την ζωή μας" πριν κάνουμε οικογενειαβ)Τα παιδιά τα ίδια απαιτούν πια τεράστια ποσά για να τα αναθρέψεις, σύμφωνα τουλάχιστον με ότι θεωρειται σήμερα το μινιμουμ, σε διατροφή, ρουχισμό, εκπαίδευση κλπγ) Η ανατροφή των παιδιών είναι εξαιρετικά δύσκολη, απαιτεί κόπο και χρόνο και μας κόβει όλες τις εξόδους και το χαβαλέ που είχαμε όσο κάναμε το το τρίτο του α)δ) Η ανατροφή των παιδιών, είναι φουλ τάϊμ τζομπ και δύσκολα συνδυάζεται με καριέρα (ειδικά στην περίπτωση ΠΟΛΛΩΝ τέκνων), αν δεν υπάρχει ουσιαστική βοήθειαε) Εχουν βρεί το κόλπο οι γυναικόλόγοι και ένα τεράστιο ποσοστό γεννήσεων λαμβάνει χώρα πια με καισαρική (στο 90% αχρειάστες), οπότε οι γυναίκες με το ζόρι καταφέρνουν να τεκνοποιήσουν για 2 και 3 φοράστ) Οι πολλές γέννες χαλάνε το σώμα και στο κάτω κάτω της γραφής "δεν είμαστε κουνέλια" (ναι, υφίσταται και αυτό σαν επιχείρημα)ζ) Η υπογονιμότητα καλπάζειη) Εκεί που σε άλλες χώρες τα παιδιά σημαίνουν βοήθεια από το κράτος (έως και δωρεάν νταντά στην Γαλλία), στην Ελλάδα σημαίνουν μόνο... τεκμήριο στην φορολογική και "κόψε τον πωπό σου να βρείς τρόπο να είναι αυτά στις 7 στο σχολείο και εσυ την ίδια ώρα στην δουλειά 10 χιλιόμετρα μακριά. Εφόσον βεβαια έχεις δουλειά.Αν λοιπόν εξαιρέσεις τα παραπάνω (και ίσως μερικά ακομη που μπορεί να μου διέφυγαν), ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει αυτό το δημογραφικό πρόβλημα στην Ελλάδα...-