Το ότι υπάρχει θέμα, για μένα συνοψίζεται στο "...αλλά αισθάνομαι ψεύτρα...". Κι εγώ τυχαίνει να κατάγομαι από το Εδιμβούργο, αλλά βέβαια δεν αισθάνομαι ψεύτρα όταν δεν το αναφέρω (για την ακρίβεια, ούτε που το σκέφτομαι). Γιατί; Γιατί, βέβαια, κανείς ποτε δε με κοίταξε στραβά εξ'αιτίας της καταγωγής μου. Έχω όμως μία πολύ καλή φίλη, της οποίας η καταγωγή είναι από τα Τίρανα, και πίστεψέ με, δεν έχει την ίδια αντιμετώπιση. Είναι κάπως σαν, πίσω από τις πλάτες μας να γίνεται η παρακάτω συζήτηση: "Από που είσαι" "Από τα Τίρανα" "Α, καλά, καταλαβα, Αλβανίδα, δηλαδή...πήξε δείξε, ξερωγώ" "Ωχ! Τί παλιάνθρωποι που το λένε αυτό για μένα. Αλλά είναι και πολλοί. Λες να είμαι πήξε, δείξε, ξερωγω, και να μην το ξέρω; Τώρα που το καλοσκέφτομαι δεν είμαι και ο καλύτερος άνθρωπος...και αν λέω ότι είμαι και από τα Τίρανα, θα πιστεύουν ότι είμαι πήξε, δείξε και ξερωγω. Όμως, αν δεν το λέω, δεν θα είναι σαν να κρύβω ότι είμαι πήξε, δείξε και ξερωγώ; Και αν δεν το λέω και το μαθαίνουν αργότερα, δε θα είναι πάλι σαν να προσπάθησα να κρύψω την καταγωγή μου επειδή είμαι ένοχη, ακριβώς για το πήξε, το δείξε και το ξέρωγω;" Ενοχή από το τίποτα, νά μία από τις πιο διαβρωτικές και ανόητες κληρονομιές του ρατσισμού. Εγώ λέω κοπέλα μου: Από όπου και να είσαι, σκέψου εσένα αν σου αρέσει η δε σου αρέσει να το διαλαλείς, (για όποιο λόγο), που όμως να έχει να κάνει με το πώς αισθάνεσαι η ίδια για τον τόπο καταγωγής σου, διότι, ό,τι και να κάνεις, αν ο άλλος θέλει να το δει ρατσιστικά, είσαι χαμένη από χέρι, είτε είσαι "ειλικρινής" είτε είσαι "ψεύτρα".