Στο σημείο αυτό τις εκλογές τις επέλεξε ο Σαμαράς κι όχι ο Τσίπρας. Ο Καραμανλής που επιθυμούσε να παραμείνει χρησιμοποίησε το γνωστό κόλπο, τοποθέτησε υποψήφιο τον Παπούλια κάποιον από τον χώρο της αντιπολίτευσης ώστε να τον ψηφίσει κι εκείνη. Ο Σαμαράς δεν τοποθέτησε καν μια διακομματική προσωπικότητα· τοποθέτησε ένα κομματικό στέλεχος της Ν.Δ. Ας μην είμαστε άδικοι, και όλη την καλή διάθεση να είχε ο Τσίπρας ήταν θέσει αδύνατον να ψηφίσει τον Δήμα.Είναι ηλίου φαεινότερον, ο Σαμαράς και το επιτελείο του πιστεύουν στην αριστερή παρένθεση και λένε κιόλας ότι δεν ξέρεις, μπορεί να υπάρξει και ανατροπή την ώρα της κάλπης, ο κόσμος να φοβηθεί και να βάλει πάνω απ' όλα την ασφάλεια.Στην αριστερή παρένθεση που πιστεύουν: Ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίζει κυβέρνηση, με μια νίκη μικρή, με τα ταμεία άδεια ακολουθεί κι εκείνος αναγκαστικά την ίδια πολιτική, έξω δεν έχει ούτε έναν ισχυρό εταίρο, στο μεταναστευτικό η μάζα επιθυμεί δεξιά μέτρα, στα όπλα, στην αστυνομία και στην εκκλησία έχει αδύναμα ερείσματα, και σαν μην έφταναν όλ' αυτά έχει και στο εσωτερικό την αριστερή πλατφόρμα. Σ' ένα χρόνο το πολύ πέφτει. Και τότε και για τα επόμενα 8 χρόνια η Ν.Δ. με τον Σαμαρά φαντάζουν ως η μόνη υπεύθυνη επιλογή.
