No 7Η παρατήρηση για το stonewalling του άρθρου,είναι από τις πιο εύστοχες που έχω ακούσει.Είναι αποκαρδιωτικό όταν συμβαίνει,σαν αργός θάνατος.Για την κριτική,πιστεύω ότι παίζουμε με τις λέξεις.Οι πράξεις μας,όταν επαναλαμβάνονται κιόλας,μας χαρακτηρίζουν.Είτε μας αρέσει,είτε όχι.Θεωρώ εύλογο κάποιος να συμπεράνει μετά από σκέψη,ποια είναι τα κίνητρα πίσω από τις πράξεις του συντρόφου του.Μετά,να τα συζητήσει ανοιχτά,ακόμα κι αν θεωρηθεί κριτική προς το άτομο.Είναι λεπτές οι ισορροπίες και το καταλαβαίνω,αλλά κάπως πρέπει να επικοινωνούνται ορισμένα πράγματα.Προφανώς όχι καυγαδίζοντας,έτσι χάνεται κάθε υπόσταση επικοινωνίας.Όμως,αν βρίσκεσαι σε μια σχέση,το βρίσκω οπισθοδρομικό να παίρνεις μονόπλευρα τελεσίδικες αποφάσεις,χωρίς να προηγηθεί συζήτηση.Δηλαδή τί,αν χωρίσεις,δε θα νοιώσει υποτιμημένος ο άλλος απλώς επειδή δεν έκανες κριτική;Το να χωρίσεις δεν είναι μια μορφή κριτικής από μόνο του;Τελοσπάντων,νομίζω πως ο ελεύθερος διάλογος είναι από τα πιο κρίσιμα εργαλεία και πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο.Ο διάλογος,όχι η επισήμανση.Τα συζητάμε όλα,με φροντίδα,αλλά τα συζητάμε.Υο!