Και το 90 είχε τους αντίστοιχους απαίδευτους και άμουσους, τους οποίους παρεμπιπτόντως οι δισκογραφικές τους βγάζουν και προωθούν για εύκολα λεφτά. Ενώ με την ηλεκτρονική διακίνηση, εκτός από τη σαβούρα που δεν την αποφεύγεις, μπορέσανε να ακουστούν και να προωθηθούν με ιδιωτική πρωτοβουλία και καλλιτέχνες που δεν έχουν μπάρμπα το Μίνω Μάτσα ή δεν έχουν λατινική καταγωγή και καλλιστεία στο βιογραφικό για να τους κάνει καριέρα ο Μοτόλα. Δεν είναι τυχαίο δε ενδεικτικά με τις τακτικές των "καλών" δισκογραφικών που πολλές μπάντες επιλέγουν να παράγουν τους δίσκους τους μόνες τους και να τους διαθέτουν ονλάιν, με μικρό αντίτιμο εώς και δωρεάν.
