#3 Μας μπερδεύεις όμως λίγο βρε Λένα. Όταν μια κοπέλα γράφει ότι δεν κάθεται με τίποτα ακόμη και σε όσους της αρέσουν, επειδή δεν είναι τέτοιο κορίτσι και φοβάται και δεν ξέρω 'γω τι, της λέμε ότι την καταπιέζει η ανδροκρατούμενη κοινωνία που απαιτεί από τις γυναίκες να το παίζουν παρθένες ως το γάμο. Όταν λέει ότι κάθεται σε όποιον βρεθεί στο διάβα της, της λέμε ότι φταίει η ανδροκρατούμενη κοινωνία που της υποβάλλει την ανάγκη να ικανοποιεί τις επιθυμίες των ανδρών πάσει θυσία.Τελικά σε ποιο είδος συμπεριφοράς μας εξωθεί η ανδροκρατούμενη κοινωνία; Και γιατί όταν οι άνδρες κάνουν σεξ με όποιαν βρουν δεν θεωρείται ότι το κάνουν από ανάγκη να μη δυσαρεστήσουν τις γυναίκες;Μπορεί φυσικά να ισχύει μια χαρά αυτό που λες για την κοπέλα, έχω ωστό δύο ακόμη εκδοχές να υποβάλω:1. Είναι απίστευτα ανασφαλής, κάθε έκφραση ενδιαφέροντος της δίνει προσωρινή αξία και γι' αυτό ανταποκρίνεται θετικά. Αυτό μπορεί να έχει και κάποια σχέση με τη θέση της ως γυναίκα, αλλά μπορεί τα βασικά αίτια να αφορούν την προσωπικότητά της ασχέτως του έμφυλου ρόλου της.2. Στην πραγματικότητα της αρέσει μια χαρά να κάνει όσο περισσότερο σεξ της δίνεται ευκαιρία να κάνει. Η πατριαρχική κοινωνία την έχει επηρεάσει, αλλά όχι όσον αφορά το σκέλος "είμαι πολύ εύκολη" αλλά το σκέλος "μετά το μετανιώνω και μιζεριάζω". Νιώθει δλδ ενοχές για μια "έκλυτη" συμπεριφορά για την οποία δεν θα ντρεπόταν αν ήταν άντρας, οπότε και η εν λόγω συμεπριφορά θα λογιζόταν ως αποδεκτή/αναμενόμενη.