Μου άρεσε πολύ αυτό το ''η αυτογνωσία φέρνει την αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση σιγά σιγά την αυτοεκτίμηση''. Και θα ήθελα να επεκτείνω λιγάκι το ''τότε μαθαίνεις πραγματικά να προστατεύεις και να φροντίζεις τον εαυτό σου'' με το ότι συνειδητοποιείς στην ουσία ότί δεν χρειάζεσαι κάποιο άλλο άτομο δίπλα σου για να σου δείξει το ποιος είσαι, να σου πει τι αξίζεις, να σου επιβεβαιώσει ότι είσαι όμορφος και έξυπνος. Οι περισσότεροι ψάχνουν αυτό το άτομο γιατί δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, και όταν πιστεύουν ότι το βρήκαν κάνουν ότι μπορούν για να πάρουν τις απαντήσεις που χρειάζονται. Απο κει και πέρα, πολλοί οι πιθανοί συνδυασμοί ατόμων με διαφορετικά επίπεδα αυτογνωσίας, αυτοπεποίθσης και αυτοεκτίμησης που θα συναντηθούν, όπως και πολλά τα πιθανά σενάρια πορείας των σχέσεων τους! Εκεί που έχω κολλήσει είναι στο τι είναι τελικά αυτό που χρειαζόμαστε όταν λέμε χρειάζομαι κάποιον, χρειάζομαι μια σχέση. Όταν ξέρεις ποιος είσαι και δεν χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου για να ΤΟΥ αποδείξεις και να ΣΟΥ αποδείξει ποιος είσαι, τι είναι τελικά αυτό που σου λείπει. Η συντροφικότητα? Η παρέα? Η σιγουριά ότι δεν θα καταλήξεις μόνος σου?... και η αναζήτηση στα εσωτερικά μονοπάτια του εγώ συνεχίζεται! Αν έχει κάποιος μια απάντηση σε αυτό πολύ θα ήθελα να την ακούσω!