Το κυνηγητικό ένστικτο των οικόσιτων σκυλιών έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά απ' αυτό των προγόνων του κι αυτό έχει να κάνει με τα χιλιάδες έτη εξημέρωσης. Ακόμη και τα σκυλιά (ferals) που είχαν minimul επαφή με τους ανθρώπους σ' όλη τους της ζωή (εν αντιθέσει με τα δεσποζόμενα ή και τα αδέσποτα, που κάποιοι τα περιποιούνται και τα ταΐζουν όσο μπορούν) σε συντριπτικό ποσοστό βασίζουν την διατροφή τους σε ανθρώπινα υπολείμματα κ.λπ. κι όχι σε μία ολοκληρωμένη αλυσίδα κυνηγίου.….Που σημαίνει ότι ένας οικόσιτος σκύλος είναι πιθανότερο να πεθάνει της πείνας αν δεν του διατεθεί φαγητό ή δεν βρει υπολείμματα και λιγότερο πιθανό να παραφυλάξει για να βγει ένα πρόβατο, να το κυνηγήσει να το σκοτώσει και μετά να το φάει.Δηλαδή βάσης της εξέλιξης ένας ατάιστος σκύλος δεν ισοδυναμεί με λύκο.