#7 Βeen there. Done that. Aυτοί/ες που λένε ότι ο σύντροφός τους θα χωρίσει ΚΑΠΟΤΕ από την παράλληλη ερωτική σχέση που διατηρεί απλώς και μόνο επειδή τους διαβεβαιώνει ή επειδή υπάρχουν ενδείξεις/συναισθήματα/οτιδήποτε άλλο αόριστο, δεν το λένε επειδή το πιστεύουν, αλλά για να δικαιολογήσουν κοινωνικά τη σχέση τους, έστω και στους πολύ κοντινούς τους πολλές φορές. Αλλά ακόμα κι αν δείχνουν να το πιστεύουν, βαθιά μέσα τους ξέρουν πως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Διαφορετικά, είναι απλά χαζοί (αδιαπραγμάτευτα!) - ούτε καν την απειρία δε δέχομαι πάνω σε αυτό το θέμα ως δικαιολογία. Και, πάνω στο τελευταίο, εκφράζω τόση βεβαιότητα, διότι πολύ - πάρα πολύ - γρήγορα αντιλαμβάνεσαι ότι το έτερο πρόσωπο δεν χωρίζει, τραβάει η βαλίτσα, δεν κάνει ουσιαστικές, σαφείς, συγκεκριμένες κινήσεις για την επίτευξη του περιώνυμου σκοπού κλπ. Οπότε, αν εκείνοι (που βρίσκονται στη θέση του άμεσα ενδιαφερόμενου) δε βλέπουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο, δύο είναι τα τινά : α) είτε δεν ενδιαφέρονται πραγματικά για το σενάριο αποκλειστικότητας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο ή για τη σχέση τους στο σύνολο είτε β) είναι βλάκες με περικεφαλαία, εξού και η πειθώ τους κατευθύνεται και κερδίζεται εύκολα, δηλαδή με (κούφια) λόγια αντί με πράξεις. Το άλλο θέμα που θίγεις είναι ξεχωριστό από το προηγούμενο. Μπορεί μια χαρά ένας/μία να νιώθει καλά ή και πολύ καλά στη σχέση του και ο ερωτικός του/της σύντροφος να μη χωρίσει ποτέ από τον άλλον του/της δεσμό. Εξαρτάται από την κάλυψη που παίρνει ο καθένας από αυτή τη σχέση, σε συνάρτηση με τις πραγματικές (και όχι τις καθ' ομολογίαν του σε τρίτους) ανάγκες/απαιτήσεις/προσδοκίες/επιθυμίες του καθενός από τη σχέση του και αναφορικά με αυτήν, την κάθε δεδομένη στιγμή. Επιπλέον, και σύμφωνα με τις αξίες ή τις προτεραιότητές του, έτσι;