Για να είμαι ειλικρινής με όσους τύχει να διαβάσουν το σχόλιό μου, δηλώνω ότι δεν είμαι ο μεγαλύτερος φαν του Παπούλια. Ή μάλλον ακριβέστερα και μόνο η παρουσία του σε ένα, έστω και διακοσμητικού χαρακτήρα, αξίωμα με ενόχλησε. Το τρισάθλιο ψεύδος της άρνησης μισθού θα ήταν αρκετό σε οποιαδήποτε άλλη χώρα του κόσμου για παραίτηση εν μέσω χλεύης και εξευτελισμού. Στην Ελλάδα όμως σιωπούμε, διότι υποχρεωμένοι να σέβονται τους θεσμούς είναι όλοι εκτός από εκείνους που τάχθηκαν να τους υπηρετούν.... Τέλος πάντων, το παραπάνω αφιέρωμα με καλύπτει, μολονότι κάποια σε κάποια σημεία του είναι ευγενικό και δεν περνάει τον απερχόμενο Πρόεδρο από την πριονοκορδέλλα που του αξίζει, αλλά σε γενικές γραμμές καλά τα λέει. Συμπληρώνω μόνο τα παρακάτω:1) Το 1985 ως Υπουργός Εξωτερικών επισκέφθηκε την Αλβανία για να διαπραγματευθεί την άρση της εμπόλεμης κατάστασης, η οποία επικρατούσε μεταξύ των δύο χωρών από την δεκαετία του 40. Οι Βορειοηπειρώτες περίμεναν ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα χρησιμοποιούσε την άρση του εμπολέμου σαν διπλωματικό ατού για να πιέσει το καθεστώς του Ραμίζ Αλία να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής τους. Φρούδες ελπίδες, καθώς ο Κάρολος είπε κάτι εθιμοτυπικά και στο τέλος υπέγραψε και έφυγε, χωρίς να αποσπάσει ούτε ένα ουσιαστικό αντάλλαγμα, αφήνοντας τους Βορειοηπειρώτες μπουκάλα. Γι'αυτήν την ωραία τρύπα στο νερό που έκανε τότε τον αποκαλούν ορισμένοι μέχρι και σήμερα ''Αλβανό''...2) Στην παρέλαση ο κόσμος δεν τον αποδοκίμασε διότι ξύπνησε στραβά, ή γιατί έχασε η Εθνική Ελλάδος κάποια πρόκριση. Ο σεβάσμιος Πρόεδρος λίγες ημέρες πριν, ενώ η Βουλή ψήφιζε πολλά και διάφορα μέτρα, είχε καλέσει τον λαό ''να βάλει πλάτη για να σωθεί η χώρα''. Ένας ογδοντάρης, με αστρονομικές αποδοχές, ο οποίος καλεί τους εξαθλιωμένους Έλληνες να βάλουν πλάτη, ενώ λίγες ημέρες μετά, φοράει τα λολιά του, πάει στην παρέλαση και στήνεται σαν φλάμπουρος είναι σαν να παρακαλάει για γιούχα. Άρα τα ήθελε ο οργανισμός του και το χειρότερο, συμπεραίνεται εκ των πραγμάτων ότι ο νούμερο 1 πολίτης της χώρας δεν είχε την παραμικρή υποψία για τα βάσανα των υπολοίπων, από την θέση 2 και κάτω...3) Το θέμα της αντιστασιακής του δράσης είναι ολίγον τι αλαλούμ. Απλά, δεν βγαίνουν τα νούμερα. Το ότι το 40 ήταν 11 ετών, δεν το λένε οι εχθροί του Παπούλια, είναι γεγονός. Άβολο γεγονός, αφού του χαλάει το αντιστασιακό του CV, αλλά δεν θα κάνουμε μαντάρα τις πράξεις της Αριθμητικής για να ντύσουμε τον Παπούλια αντάρτη. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Wikipedia δεν περιλαμβάνει πλέον αναφορές στο θέμα αυτό, ενώ κάποια άλλα βιογραφικά μιλούν γενικά και αόριστα για ''ένταξη στον ένοπλο αγώνα''. Πολλές ασάφειες στο θέμα αυτό, μάλλον ανεπίτρεπτες για έναν Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τέλος πάντων η δεκαετής παρουσία του προσώπου αυτού στο Προεδρικό Μέγαρο τελειώνει και μόλις τώρα πληροφορούμαι ότι ο Προκόπης Παυλόπουλος τον διαδέχεται, αφού εξελέγη πανηγυρικά με 233 ψήφους. Πώς γράφει παραπάνω το κείμενο; ''Τον Πρόεδρο που μας αξίζει''. Ακριβώς...