#4Είναι σημαντικό να καταλάβεις τι "σόι μάνα είναι" αλλά η ουσία είναι η αρχή της ερώτησης. Υπάρχει ένα κενό από τη συμπεριφορά της μητέρας σου το οποίο είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Τα ευχάριστα νέα είναι ότι μπορείς να το γεμίσεις μόνη σου και ό,τι άσχημο νιώθεις τώρα, αν προσπαθήσεις, θα γίνει ανάμνηση και δε θα σε αγγίζει με αυτόν τον τρόπο. Αλλά έχει δίκιο η Α, μπα (για άλλη μία φορά) από την πρώτη της απάντηση, πριν το update. Δεν είναι εύκολο να δούμε τη μαμά μας ως γυναίκα αλλά αν δεν καταλάβεις το γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο, δε θα ισορροπήσεις. Πρέπει να απαντήσεις τα ερωτήματά σου και πρέπει να το κάνεις μόνη σου. Οι προτάσεις της Α, μπα είναι πολύ προσεγμένες. Μπορεί να μην δικαιολογείται αλλά θα εξηγείται! Αυτή ίσως είναι η μεγαλύτερη ευθύνη όταν φέρνει κάποιος παιδί στον κόσμο. Η μαμά σου έχει κάνει λάθη, το πόσα είναι θα το δεις στην πορεία, αλλά όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη ως γονείς. Ακόμη και αυτοί που το επιλέγουν συνειδητά και υπεύθυνα να γίνουν γονείς, απλά σε αυτές τις οικογένειες περιορίζονται. Πριν βγάλεις συμπεράσματα για τον εαυτό σου ως μητέρα, προσπάθησε να ισορροπήσεις μέσα σου. Μετά θα αναλογιστείς αν θέλεις να κάνεις παιδιά και αν μπορείς να συμβιβαστείς με το γεγονός πως κι εσύ θα κάνεις λάθη που θα ταλαιπωρήσουν τα παιδιά σου. Δε θα είναι τα ίδια, δε θα είναι "τόσα", δε ξέρω, αλλά θα γίνουν. Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα (παιδεύω= εκπαιδεύω)! Βρες λοιπόν τα λάθη της μητέρας σου και μάθε από αυτά, πρώτα για σένα και τη δική σου ζωή! Προσπάθησε να δεις συγκεκριμένα τις πράξεις της μητέρας σου, τι αντίκτυπο είχαν αυτές σ' εσένα και γιατί συμπεριφέρθηκε με αυτόν τον τρόπο. Αλλά μόνο αν δεις τη ζωή της ως γυναίκα θα το καταφέρεις αυτό. Κάποιοι στα σχόλια υποστήριξαν πως αυτό δε γίνεται, εγώ θα σου πω ότι γίνεται! Και στο λέω από τη δική μου εμπειρία. Δεν είναι ίδιες οι ιστορίες μας αλλά ας πούμε ότι ήμουν κι εγώ σε παρόμοια θέση.Και τότε θα θέσεις και σωστά τις ερωτήσεις σου. Τώρα αναρωτιέσαι πως μπορεί και το κάνει αυτό στα παιδιά της, μετά θα αναρωτηθείς γιατί το κάνει αυτό στον εαυτό της. Βασικά και τώρα που σου γράφω το σχόλιο στεναχωριέμαι γιατί δεν είναι εύκολη διαδικασία και γιατί έχεις να αντιμετωπίσεις κάτι τέτοιο χωρίς να έχεις φταίξει σε τίποτα, αλλά αλήθεια μπορείς να ισορροπήσεις, να βοηθήσεις και να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Έχεις όλη τη ζωή μπροστά σου και είναι πάρα πολύ σημαντικό που συνειδητοποιείς ότι υπάρχει ένα κενό! Καλή δύναμη!
