Η συντριπτική πλειονότητα των ηλικιωμένων είναι ψηφιακά αναλφάβητοι (και επιπλέον με σημαντικά πετσοκομμένο ή ανύπαρκτο προϋπολογισμό για ψυχαγωγικές ή πολιτιστικές δραστηριότητες και αγαθά) και άρα παραδομένοι χειροπόδαρα δεμένοι και παραδομένοι στην τηλεόραση (αρκεί να δεις τα ποσοστά της συμπυκνωμένης μιζέριας του Σπύρου Παπαδόπουλου), ενώ δεν είναι αμελητέο και το ποσοστό των μεσηλίκων (κυρίως γυναικών και ατόμων των λαϊκών τάξεων) που εμπίπτει στην ίδια κατηγορία. Υπάρχουν επίσης και άτομα που ανοίγουν την τηλεόραση να παίζει σαν μια ηχητική παρέα, χωρίς να την πολυπαρακολουθούν (αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν ακούνε αποσπασματικά ή και ότι δεν επηρεάζονται από το γενικότερο ύφος των εκπομπών της).Για τους υπόλοιπους ισχύει όντως αυτό που λες.
