Το 1932 που βγήκε ο Τσελεμεντές είχαν ήδη φέρει οι μικρασιάτες πρόσφυγες την κουζίνα τους (όπου τα πάντα τηγανίζονταν ή τσιγαρίζονταν στο βούτυρο, μέχρι και το πιλάφι), άρα άκυρη η κατηγορία για την εισαγωγή ανθυγιεινής κουζίνας από τον μάγειρο. Άκυρη επίσης η εισαγωγή της μπεσαμέλ από τον Τσελεμεντέ αφού υπήρχε ήδη στον (μικρασιατικής προέλευσης) μουσακά.