Όταν ανεβαίνουν οι ακραίοι μία λύση υπάρχει. Η συσπείρωση στο κέντρο. Η επένδυση σε δημοκρατικούς θεσμούς. Ο σεβασμός προς τη δικαιοσύνη. Η διαφάνεια.Απλά να πούμε ότι στην Ελλάδα μεταφέρουμε αυτούσιες συζητήσεις από το εξωτερικό ξεχνώντας ότι εδώ έχουμε υποφέρει κυριολεκτικά από την ακροαριστερά για την οποία ποτέ δεν κάναμε ανοιχτή και τίμια συζήτηση διότι όποτε την ανοίγαμε το γυρνούσαμε στη Μακρόνησο και στη Βάρκιζα.Τι εννοώ έχουμε υποφέρει; Εμπρησμός Μινιόν, Κατράντζος, Δραγώνας, Λαμπρόπουλος. Και μετά ήρθαν οι πολυεθνικές. Δολοφονίες αστυνομικών και πολιτικών αντιπάλων (πχ Μπακογιάννης), παρακόλληση συγκοινωνιών, συνεχείς πορείες, εμπρησμοί και εκρήξεις καθ' εκάστη, αποκλεισμός επενδύσεων (από τον ΟΛΠ στην Ελληνικός Χρυσός και από την υποβρύχια ζεύξη του Μαλλιακού στην ΧΥΤΑ Κερατέας), πάγωμα κάθε εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης. Στην Ελλάδα το δημοκρατικό φάσμα έχει διττό μέτωπο. Τόσο εναντίον του ανατέλλοντος προβλήματος της ακροδεξιάς όσο και του διαχρονικού (για όλη τη διάρκεια της μεταπολίτευσης) της ακροαριστεράς.
