σε καταλαβαίνω και καταλαβαίνω αυτά που λες (ειδικά με το από πάνω) αλλά και αυτό που λες πως καταλήγεις να μην κάνεις εσύ τίποτα και μετά είναι κάπως η φάση, και ειλικρινά πιστεύω πως οι περισσότερες έχουμε περάσει αυτή τη φάση. Το θέμα, πιστεύω, είναι να είσαι με κάποιον που σου ανεβάζει αρχικά την αυτοπεποίθηση και δεν σε αγχώνει, που σε κάνει να νιώθεις όμορφη ρε παιδί μου, ακαταμάχητη, μοναδική. Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να χαλαρώσεις. Τώρα αυτό είναι μια κουβέντα, το ξέρω, αλλά πιστεύω πως με κάποιον τρόπο πρέπει να το κάνεις. Δεν είναι ανάγκη να ναι αλκόολ ή κάτι τέτοιο, μπορει απλώς να χρειάζεται να κάτσεις με τον άλλο χαλαρά, να μιλήσετε, να έχετε μια σχέση, να έχετε γελάσει, να μην νιώθεις και συ μετά όλη αυτή την αμηχανία που περιγράφεις πως θα κάνεις κάτι λάθος. Γιατί και λα΄θος να κάνεις, άμα είσαι με κάποιον που σε έχει δεχτεί και έχετε βρει έναν κοινό δρόμο, το χειρότερο που μπορεί να συμβεί θα ναι να γελάσετε παρέα. Πιστεύω λοιπόν πως πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και στην τελική να πεις και στον άλλο το θέμα σου αυτό. Αν δεν νιώθεις άνετα να του πεις πώς νιώθεις και σε τι φάση είσαι, πώς θα νιώσεις άνετα να κάνετε σεξ;