@ oh not you again Πάντως αν, παρόλα αυτά, ενδιαφέρεσαι να δεις καλό Κοκκινόπουλο, σου προτείνω τις σειρές : - "Νυχτερινό δελτίο" - "Άμυνα ζώνης" - "Μαύρα μεσάνυχτα"Tα δύο πρώτα προβάλλονταν από την τότε ΕΡΤ και αποτελούν τις τηλεοπτικές μεταφορές των ομώνυμων αστυνομικών μυθιστορημάτων του Πέτρου Μάρκαρη. Ειδικά στο "Νυχτερινό δελτίο", η σκηνοθεσία μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις (στην ελληνική τηλεόραση σπάνια θυμάμαι να έχω νιώσει τόσο ενθουσιασμένη με τις ικανότητες και το μεράκι ενός σκηνοθέτη - μάλιστα μπορώ να σου πω και τις πέντε-έξι στιγμές που μου συνέβη αυτό στην μακρόχρονη πορεία μου ως τηλεθεάτρια, τόσο λίγες και ξεχωριστές). Βέβαια, μην περιμένεις σπίντα σ' αυτές τις σειρές. Άλλο είναι το ύφος. Το στοίχημα εδώ είναι να σε εισάγει στην σωστή ατμόσφαιρα. Και ενώ συχνά αποφαίνεται πολύ δύσκολο για μια σειρά να ισορροπήσει το προσωπικό δράμα και τη μελαγχολία από τη μια πλευρά, με την τραγελαφική ελληνική πραγματικότητα από την άλλη - συν του μυστηρίου (αστυνομική πλοκή) ή της φρίκης (εγκλήματα/αστυνομικό τμήμα κλπ.) - χωρίς να ξεφύγει από πουθενά και να γίνει γελοίο, εδώ επιτυγχάνεται, διατηρώντας το πνεύμα και το κλίμα του βιβλίου.Η τελευταία σειρά είναι ΤΡΕΛΗ μαύρη κωμωδία του Μega. Την έχω δει όλη πέντε φορές. Καταπληκτική δουλειά. Υ.Γ. Όντως. Tην "10η εντολή" ούτε εγώ κατάφερα ποτέ να την παρακολουθήσω όσες φορές τυχαία ξεκίνησα κάποιο επεισόδιο - την βρίσκω απαισιότατη από όλες τις απόψεις (εκτός από τη μουσική επένδυση ίσως).
