Εννοώ, απλώς, ότι όταν διαπιστωθεί σε ένα σχολείο εκφοβισμός και δεν γίνουν συγκεκριμένες νόμιμες και παιδαγωγικά ορθές ενέργειες (και οι ποινές είναι κι αυτές παιδαγωγικά ορθές και νόμιμες ενέργειες) για να σταματήσει αμέσως, αλλά αρχίσουν οι ατελείωτες διασκέψεις, οι ίσες αποστάσεις, το "σφυρίζουμε αδιάφορα μη χαλάσουμε καρδιές", το "έλα μωρέ παιδιά είναι", το "έχετε πολύ ευαίσθητο παιδί, τι να κάνουμε;" και η κατάσταση διαιωνίζεται και παγιώνονται οι ρόλοι θύτη και θύματος, τότε ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΑΝΟΧΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΗ ΒΙΑ. Και αυτή η συνέχεια κι αν παράγει βία προς πάσα κατεύθυνση...