#6 Την πάτησες μπαλαρίνα, κανείς δεν θα συμμεριστεί τον πόνο σου, εδώ που ήρθες όλοι αγαπάμε Λένα. :ΡΓια να σοβαρευτώ όμως λιγάκι, εγώ (και κάτι μου λέει πολλοί ακόμη) καταλαβαίνω τον προβληματισμό σου. Δεν είμαστε στο κεφάλι του (εδώ δεν είσαι εσύ, που είσαι στο κρεββάτι του), πρωί ήταν, πιθανότατα να είχε δει και κάνα όνειρο, you don't mess with the sunconscious, κλπ. Αν μάλισα ήσασταν στις πρώτες βδομάδες θα έλεγα δε βαριέσαι.Δύο χρόνια βέβαια είναι αρκετός καιρός. Ενά μικρό μικρό καμπανάκι θα μου χτύπαγε.Άσε που κι εγώ, κι η Λένα, κι η άλλη Λένα, και λογικά κι εσύ, γενικώς όλοι θυμόμαστε αυτό: http://en.wikipedia.org/wiki/The_One_After_Ross_Says_Rachel