Συμφωνώ με το γεγονός ότι το mainstream κυριαρχεί, και αυτό είναι όντως ένα σοβαρό θέμα που απασχολεί την πολιτιστική πολιτική κάθε χώρας (γι' αυτό είπα ότι αρκεί να μην επιβάλλονται μονοπώλια), αλλά η επιβίωση είναι ένας πολύ σχετικός όρος, ειδικά όταν μιλάμε για πολυεθνικές. Εννοείται πως το σινεμά είναι μπίζνα - σιγά μην καθόταν το Χόλιγουντ να φτιάχνει ταινίες για την ψυχή της μανούλας του! - και φυσικά πρέπει να είναι κερδοφόρα, αλλιώς ποιος ο λόγος να ασχολούνται; Άσε που αν δεν υπάρχει μαζική παραγωγή, δεν υπάρχει μαζική κατανάλωση. Έτσι την πατήσαν οι Βρετανοί στα τέλη του '40, που θέλησαν να περιορίσουν τον κατακλυσμό από τα αμερικανικά στούντιο, και λίγο έλειψε να φαληρίσουν όλες οι αίθουσες, γιατί δεν είχαν αρκετές ταινίες να προβάλλουν κι έχασαν το κοινό τους.Πω-πω. Πήγε κιόλας 2; Άργησα γιατί είδα μια σινεφίλ ελληνική ταινία, της οποίας οι παραγωγοί και αιθουσάρχες θα επιδοτηθούν από τον ειδικό φόρο που παρακρατείται από τα εισιτήρια ΟΛΩΝ των ταινιών (mainstream και μη). Σόρι κι από μένα, αν σε κούρασα...