Ευελπιστώ να μην έχει κανείς έκπληξη για το γεγονός ότι οι Έλληνες πιστεύουν στον θεό και στο κακό μάτι. Η πίστη, σε αντίθεση με τη λογική, είναι θεμελιακό κομμάτι της ταυτότητάς μας.Γι’ αυτό είμαστε η μοναδική χώρα που ακόμα υπάρχουν κομμουνιστές αριστεροί ή αναρχικοί αριστεροί επιπέδου ισπανικός εμφύλιος, με ανθρώπους που πιστεύουν σε ένα καλύτερο μέλλον «γιατί έτσι». Γι’ αυτό ο Αντρέας έχει ακόμα οπαδούς ενώ οι σημιτικοί ντρέπονται να φανούν.Έχει να κάνει με τον επί αιώνες –και ας γελάμε σήμερα- τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Ενώ η Δύση προχώρησε στην αποδοχή της αριστοτέλειας επιστήμης εμείς εδώ είχαμε τους παλαμιστές οι οποίοι ήταν υπέρ μιας πιο εσωτερικευμένης αντίληψης της πραγματικότητας. Το θέμα είναι να αποδέχεσαι αυτό που είσαι. Μόνο τότε μπορείς να το βελτιώσεις, αν χρήζει βελτίωσης.Δυστυχώς τα τελευταία 70 χρόνια (από την επιβολή του σιδηρούν παραπετάσματος και εντεύθεν) έχουμε ζήσει με την πεποίθηση ότι έχουμε γείτονες το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο. Λάθος. Είμαστε ό,τι είμαστε. Αυτό μας κάνει να έχουμε υπέροχη ποίηση και μηδενική βιομηχανία. Διότι δεν αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο λογικά. Αλλά με όρους πίστης.Ο ίδιος είναι ο λόγος που ο Ίψεν δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι ορθόδοξος. Ο Ίψεν προερχόταν από ένα θεολογικό περιβάλλον το οποίο είχε την ψευδεπίφαση της γνώσης. Η ορθόδοξη ανάλυση της θρησκειολογίας έχει να κάνει με την πίστη, όχι με τη γνώση. Σήμερα όλα αυτά φαίνονται αστεία αλλά για 1000 και πλέον χρόνια ήταν πολύ σοβαρά.Μέσα στην ακυρότητα της πίστης σε μια εποχή που την απορρίπτει συλλήβδην, ναι το κακό μάτι είναι όντως κάτι αστείο όπως και τα ζώδια, είναι παγκοίνως γνωστό ότι χρειαζόμαστε να πιστεύουμε σε κάτι. Το μειονέκτημά μας είναι και η ελπίδα μου για το μέλλον.ΥΓ Θα μου άρεσε η γνώμη του Αλιόσα επί του θέματος.