Εγώ, Santinity, να συμφωνήσω ευχαρίστως μαζί σου. Kαι λοιπόν; Έχει σημασία πώς θα την ονομάσουμε; Σημασία έχει ότι κάποιος την επιβραβεύει... Που σημαίνει ότι όχι μόνο την εγκρίνει και την αποδέχεται αλλά και ότι τη θεωρεί αξιέπαινη! Γιατί το δώρο, στην περίπτωση του παραδείγματος ας πούμε, παροτρύνει τη συνέχιση της γκρίνιας, δηλαδή την επανάληψή της ως μέσο διεκδίκησης. Επομένως, με τον τρόπο του επικυρώνει μια συμπεριφορά. Και, όχι, η γνώμη μου είναι ότι αυτό δεν συμβαίνει καθόλου ασυνείδητα αλλά με πλήρη επίγνωση της πράξης.Εξάλλου, αυτός είναι ο τρόπος διαπαιδαγώγησης πολλών οικογενειών. Αν δεν τον θεωρούν αρετή, τότε γιατί τον συνεχίζουν και τον μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά τους, τα οποία με τη σειρά τους, αν δεν γκρινιάξουν, ξέρουν ότι δε θα εισακουστούν/δε θα αποκτήσουν δώρα/δε θα τους γίνει το χατήρι κλπ;