"Πόλεμος και Ειρήνη". Διάβασα μέχρι λίγο πριν το τέλος του πρώτου τόμου. Αν θέλετε την άποψή μου, πολλά από τα βιβλία που χαρακτηρίζονται ως "κλασική λογοτεχνία" είναι υπερεκτιμημένα. Αυτό έχει να κάνει με καλλιτεχνικά ιστορικούς-εξελικτικούς λόγους πχ σε πολλές περιπτώσεις όταν γράφονταν αυτά τα βιβλία η έννοια του μυθιστορήματος ήταν σχετικά νέα και επομένως, κάτι πρωτότυπο πάντα θα μείνει στην καρδιά του αναγνώστη. Επίσης, τότε η παραγωγή μυθιστορημάτων ήταν τραγικά περιορισμένη, επομένως δεν υπήρχαν και πολλές επιλογές για τους αναγνώστες.
