H μυθοποιηση του ηρωα δεν αποκλειει την λογικη προσεγγιση. Η παιδεια δεν αποριπτει τα ενα προς οφελος του αλλου. Σιγουρα μια πιο σφαιρικη εικονα της ιστοριας θα ηταν ωφελιμη προς την κοινωνια και την ωριμανση της. Το οτι δεν μπορει να ειμαστε ολοι ηρωες δεν σημαινει οτι αυτοι δεν υπηρξαν η οτι δεν υπαρχουν. Στα παιδια, μας αρεσει να δινουμε δυνατα παραδειγματα προς μιμηση. Μια ωριμη κοινωνια εχει αναγκη και απο ηρωες και απο καθημερινους ανθρωπους ως προτυπα. Δεν συμφωνω με την εκφραση ''ξεπερασμενους ηρωισμους'' την βρισκω απερισκεπτη.Τα τελευταια χρονια εχει χαλαρωσει κατα πολυ η εκπαιδευση πανω σε αυτο το θεμα και δεν νολιζω να διδασκεται με υπερβολη. Μια γραμμη επανω στο ''Παν μετρον αριστον'' θα ηταν και η πιο σωστη.