6. Ως άνθρωποι υποπίπτουμε στο παρακάτω ολίσθημα: αντί να ξορκίσουμε το φόβο της μοναξιάς προσπαθούμε να ξορκίσουμε την ίδια τη μοναξιά, που δεν ξορκίζεται γιατί ανήκει στα λεγόμενα οριακά σημεία της ανθρώπινης φύσης σύμφωνα με όρους της υπαρξιακής φιλοσοφίας. Αντιμετωπίζοντας κι ελέγχοντας το φόβο, αποτρέπουμε τον εαυτό μας απ τη σπασμωδική κίνηση της σύναψης συμβατικών σχέσεων, εντός των οποίων χάνουμε πράγματι προοδευτικά την ελευθερία και την ειλικρίνειά μας και οι οποίες έτσι μας εκθέτουν πιο πολύ στον κίνδυνο της αδιαφορίας και της αποστασιοποίησης.