Ερωτευμενη Τσουχτρα,δεν παραμειναμε φιλες ομως μονο χαρη στην δικη μου υπομονη και καλη διαθεση. Ειναι απ τα καλα παιδια.Ξερω πως ο,τι και αν χρειαστω,σε καλα η ασχημα,θα ειναι εδω. Και οταν αργω παντα στην συναντηση μας θα με βρισει στην πλακα αλλα δεν θα κρατησει κακια γιατι πολυ απλα ξερει οτι ετσι ειμαι και μου αφηνει χωρο και χρονο. Μπροστα λοιπον σε ολα τα καλα,δεν δινω βαρυτητα στο ενα κακο της. Πολυ καλο ειναι και το οτι τα λυνουμε ολα επιτοπου γιατι πια,μετα απο 4 χρονια φιλιας εχουμε την ανεση του θρασους και αυτο ειναι καλο. Εχω ζησει ομως και κατι αλλα τοξικα,που εκαναν την ζωη μ χειροτερη,οποτε εφυγα.Αν το ατομο αυτο δεν εφερνε το χαμογελο στα χειλη σου,καλα εκανες και εφυγες. Αλλιως,μπορεις να ξαναπροσπαθησεις θέτοντας νεους ορους.Γιατι οχι?εχουμε ευθυνη και εμεις για τις αντιδρασεις μας τελικα. Εγω ειχα σιγουρα.
