ειχε περασει πολλες φορες απ το μυαλο μου αυτη η σκεψη,καθως ειμαι η ξεροκεφαλια πρωσοποποιημενη και εδω που τα λεμε,ειχα και λογους να το σκεφτω αυτο. Τα επαιρνα πολυ προσωπικα ολα,μεχρι που διαπιστωσα πως δεν γινοταν μονο με εμενα αυτο! γινοταν με ολες τις κοπελες που ηταν οκ αλλα διαφορετικες απο εκεινη!της μιλησα ξεκαθαριζοντας πως διαφερει η αποψη μας για το ωραιο και της ζητησα να μην μιλαει σε εμενα για αυτο,αλλιως ναεχει προετοιμαστει για καυστικη απαντηση! Ακομα καμια φορα το κανει αυτο και απλα την διαψευδω με επιχειρηματα,σαν να ψηφιζει πασοκ ακομα ενα πραγμα και εγω διαφωνω.Εφοσον πια δεν με επηρεαζει αυτο, κρινω πως δεν ειναι δικο μου θεμα η ανασφαλεια της. Δεν την δεχομαι. Πως παραμενουμε φιλες? Μια εικονα εχω στο μυαλο μου και μου δινει δυναμη.η αγκαλια της οταν επρεπε πραγματικα να φυγει, αλλα εμεινε να μιλησουμε γιατι,αν και ελεγα οτι ειμαι καλα,εβλεπε στα ματια μου οτι δεν ημουν. Οι 9 στους 10 θα εφέυγαν. εγω αυτο το εκτιμω.να μενεις και να ξεπερνας τα εμποδια,εφοσον ο αλλος αξιζει. Ολοι κανουμε λαθη και αυτο της το εχω συγχωρησει, βγαζοντας το απο την σφαιρα των προσωπικω μου θεματων μια και καλη.
