#2: δεν ξέρω πόσα χρόνια ζεις στο εξωτερικό, αλλά η εκτίμησή σου θα ταίριαζε περισσότερο σε κάποιον που βρίσκεται σε μια χώρα μόλις λίγους μήνες.οι ξένοι είναι πιο ανοιχτοί σε αγνώστους, αλλά όχι πάντα. έχω βρεθεί σε σπίτια ξένων και μου μιλούσαν όλοι, έχω πάω και 2ήμερη εκδρομή λόγω γενεθλίων μιας κοπέλας, ήμουν η μόνη ξένη και πέρα από το 'πώς κοιμήθηκες το βράδυ' δε μου μιλούσε κανείς' και ήταν όλοι απρόσιτοι. οι φίλοι μου στην Ελλάδα και η οικογένειά μου όμως, αγκάλιασαν τον φίλο μου από την πρώτη στιγμή και τότε αυτός κατάλαβε τη διαφορά μεταξύ των δύο λαών.πήγαινα κάθε εβδομάδα στην παμπ με συναδέλφους και ήταν όλοι ανοιχτοί (πιωμένοι) και ωραίοι και τη Δευτέρα, δε με κοιτούσαν καν για να με χαιρετήσουν στο γραφείο.το συμπέρασμα που βγάζω από τη σύγκριση Ελλήνων και Άγγλων, είναι ότι είμαστε εντελώς αντίθετοι. το μαύρο το δικό μας, είναι το άσπρο τους και τούμπαλιν.-ευγενικοί (όταν είναι νηφάλιοι) στους ξένους, αλλα ουσιαστικά απρόσιτοι.-προσιτοί (και αγενείς πολλές φορές, ενώ είναι πιωμένοι), αλλά μέχρι ένα σημείο.οι φιλικές/οικογενειακές σχέσεις τους και οι σχέσεις τους με το σύντροφό τους δεν είναι συνήθως τόσο κοντινές όπως οι δικές μας.διαλέγεις και παίρνεις. σωστό και λάθος δεν υπάρχει.
