#1 αχ αυτά τα οικογενειακά τραπέζια...και εγώ τα βαριεμαι,ειδικα όταν πρεπει να ανεχθω κάποια συγκεκριμένα ατομα απο το σοι που δεν συμπαθω ιδιαίτερα. Δεν ξέρω για τους άλλους, αλλά για μένα αν και πλησιαζω τα 30 δεν τίθεται θέμα άδειας. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι θα πάω. Αν τυχόν πω δεν έρχομαι βλέπω οτι οι γονεις (ειδικα η μάνα μου) στεναχωριουνται και για καποιο λογο το θεωρουν ντροπή να πάνε μόνοι, μετα το ρίχνουν και λιγο στις τύψεις για την τάδε θεια μου θέλει να με δει... Οποτε παντα καταληγω να λέω δεν βαριέσαι μια μέρα είναι ας πάω...Μετα απο κάποια ποτηράκια κρασί μέχρι και ο πιο αχωνευτος συγγενής γίνεται χαριτωμένος πάντως. Πηγαινε, πιε