Κύριε Δημοκίδη,Προσωπικά είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η εκκλησία πρέπει πάση θυσία να διαχωριστεί από το Κράτος, που υποστηρίζουν το σύμφωνο συμβίωσης αλλά και την δυνατότητα υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια.Αλλά θεωρώ πως τη συγκεκριμένη στιγμή κάτι τέτοιο δεν είναι της παρούσης. Εννοώ πως όταν ζούμε καθημερινά με το φόβο μίας πιθανής εξόδου από το ευρώ, όταν η κυβέρνηση έχει να ασχοληθεί με το πώς θα βρει λεφτά για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις κτλ. , το μόνο που της έλλειπε είναι να ανοίξει και ένα μέτωπο με την εκκλησία και τους πιστούς της ή και με τους άκρως οπισθοδρομικούς που τάσσονται κατά των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Μάλιστα άμα ψήφιζα στις εκλογές του Ιανουαρίου (δεν ψήφισα, διότι ανήκω στη λεγόμενη γενιά των 18αρηδων), βασικό κριτήριο στην ψήφο μου θα ήταν ακριβώς ο διαχωρισμός εκκλησίας-κράτους και το σύμφωνο. Αλλά θεωρώ αβίαστο συμπέρασμα να πω, πως η αριστερά ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ στον διαχωρισμό κτλ κτλ. Και αυτό, διότι πιστεύω πως μία κυβέρνηση έχει μία 4 χρονη θητεία και όχι 4μηνη, και στο τέλος αυτής θα μου είναι πιο εύκολο να βγάλω συμπέρασμα. Βέβαια αναγνωρίζω ότι όντως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει με μία ηπιότητα την Εκκλησία που δεν μου κάθεται και πολύ καλά, όπως επίσης γνωρίζω ότι ένας τέτοιος διαχωρισμός δεν είναι υπόθεση μιας μέρας. Αλλά ελπίζω πως η κυβέρνηση, δεδομένου ότι θα βρεθεί συμφωνία και θα αποκτήσει μεγαλύτερη ευχέρεια κινήσεων, θα προβεί στα παραπάνω. Μένει απλώς να το δούμε. Οπότε απλώς αντιμετωπίζω τη στάση της αυτήν τη στιγμή με μία επιφυλακτικότητα και δεν θέλω να γίνομαι εντελώς απορριπτικός δεδομένων των τωρινών συνθηκών.
