Διαφωνώ. Και με εσένα και με τη Λένα. Όταν μιλάς για τις απόψεις και τα γούστα σου (τουλάχιστον, τί να πω, εγώ μια φορά όταν το κάνω), δεν προσπαθείς απαραίτητα να κατατάξεις τον άλλο σε κάποιο είδους επίπεδο σοφίας-εξυπνάδας-χρησιμότητας ή τί άλλο δεν ξέρω, αλλά και να διερευνήσεις κατά πόσο ταιριάζετε συναισθηματικά για να κάνεις παρέα μαζί του. Ναι, μπορεί η άλλη να είναι νοικοκυρά, να ακούει Μαζωνάκη και να βλέπει Αννίτα Πάνια, και παραταύτα να είναι και έξυπνος και καλός άνθρωπος, και υψηλού επιπέδου, με την έννοια ότι γνωρίζει βαθιά τη ζωή και τον εαυτό της. Όμως, τί αφορμές μπορεί να βρει για να συζητήσει μαζί μου (και εγώ μαζί της, προφανώς), ώστε τα παραπάνω να προκύψουνε και να φανούνε; Ότι δεν επιλέγω κάποιον βάσει μερικών δεδομένων δεν είναι απαραίτητα απόρριψη, εκτός αν πολύ συγκεκριμένα αποφασίζω να σηκώνω ψηλά τη μύτη και να λέω "μα, όσοι ακούνε Κιάμο/ μένουν Περιστέρι/ δε φοράνε Ντόλτσε Γκαμπάνα/ νομίζουν πως το Ηράκλειτος είναι όνομα ποδοσφαιρικής ομάδας/ δεν ταξιδεύουν είναι χαμηλότεροι του επιπέδου μου". Αυτό δε σημαίνει πως παύω να έχω προτιμήσεις, και να προτιμώ να τις μοιράζομαι με ανθρώπους με παραπλήσιες προτιμήσεις. Όσο πιό ευρύ το πλαίσιο των προτιμήσεων, τόσο πιο ευρύ το πλαίσιο των προτιμώμενων, σίγουρα. Όμως, το να μην έχω αυτό το φίλτρο, το συναισθηματικό, το καθαρά προσωπικό και αν θες κάπως εγωιστικό, με εμποδίζει από το να βρίσκομαι σε καταστάσεις και σε ανθρώπους με τους οποίους μπορώ να αλληλοταιριάξω, να αλληλοβοηθηθώ και να περάσω καλά. Επίσης, με βάζει σε ένα χαζό ενοχικό τριπάκι, να χάνω το χρόνο μου με ανθρώπους που δε μπορώ να επικοινωνήσω (όχι απαριτήτως γιατί κάποιος "φταίει"), αλλά γιατί ζούμε σε άλλους κόσμους. Οπότε, αγαπητή "μονόχνωτη" συμφωνώ μαζί σου. Εκτός φυσικά και αν κάτω από όλα αυτά *κάνεις* την επιλογή των ανθρώπων βάσει συγκεκριμένων γούστων θρησκεία, και *είσαι* απορριπτική. Εκεί όμως μιλάμε για άλλο θέμα, το οποίο, εγώ τουλάχιστον, από αυτά που γράφεις, δε βλέπω να έχεις.